Neden Esniyoruz?
Bazı çok dikkatli araştırmacılara göre, insanlar günde yaklaşık sekiz kez esneme eğilimindedir. Bu sayı, eğer gün esneyen diğer insanlarla geçirildiyse ya da geçirilmişse, esnemeyle ilgili bir makaleyi okuyarak söylüyorsa, daha büyüktür. (Henüz esniyor musunuz?) Birinin esnemesinin görüntüsü, ya da sadece hareketin düşüncesi, çoğu zaman istem dışı taklitlere neden olur. İnsanlar daha yeni uyandıklarında ve yorgun olduklarında en yüksek frekanslarda esniyorlar, ancak diğer zamanlarda bir esneme açık bir neden olmadan kaçıyor. Öyleyse neden başlamak için esniyoruz ve neden bulaşıcı görünüyor?
Psikoloji profesörü Andrew Gallup tarafından yapılan 2007 tarihli bir çalışma, esnemenin muhtemelen vücut ve beynin sıcaklığını düzenlemeye yaradığı sonucuna varmıştır . Ağzımızı esnemek için açtığımızda, çenelerimiz en alçak yerlere kadar uzanır, daha sonra hızlı hava girişi ile soğutulan alandaki kan akışını yükseltir. Gallup’un araştırması, araştırmaya katılanlar ısındığında, hareketin görüntülerine maruz kaldıklarında esneme oranının arttığını gösterdi. Ancak katılımcılar daha serin bir çevrede olduklarında veya alnlarına soğuk buz paketleri yerleştirdiğinde, esneme oranı gözle görülür şekilde daha düşüktü. Uzun yorucu bir ısıtılmış beyin aktivitesi gününün sonunda, esneme değişmez uykucuya soğutucu olarak işlev görür.
Esnemenin bulaşıcı doğasının empatiden kaynaklandığına ya da başka birinin beynin soğumasına ihtiyacı varsa, sizde olabileceğinin doğuştan bir tanınması olduğuna inanılmaktadır. Ayrıca, esnemenin bir grup içindeki bir bireyin muhtemelen tehlike altında olduğunu veya en azından yorgun olduğunu gösteren bir uyarı mekanizması olarak hareket ettiği teorileri de vardır. Bir esneme, vücudun başkalarına, mevcut ortamın sadece can sıkıntısı nedeniyle uygun olmadığını uyarmasıdır.
